खाली खुट्टै हिँडेका घोडाको टाप जस्तै
बलबहादरहरूले हिँडेका पैँतालाका छाप
अझै पुछिन सकेको छैन
इतिहासको खल्लो रङ्गले।
घाँटीमा ऐठन पार्ने गरि कस्सिएका
उपनिवेशित चियाको नाके डोरी
अझै छुट्न सकेको छैन
बलबहादुरहरूका घोक्रो छेलेको छालाबाट।
ढुङ्गा फोर्न लाम लागेका बलबहादुरहरूका हातहरू
प्यासी छन् पलपल
ठेलालाई सुमसुम्याउँदै
सङ्गीत भर्नु वेरङ्ग जीवनको।
ढुङ्गाभन्दा कठोर तालमा बुनिएका
सपनाहरूका भक्कानो
अझै फुट्न सकेको छैन
बलबहादुरहरूका चिसा आँखाबाट।
रङ्ग पोति रक्ताम्मे पारिदिएका
बलबहादुरहरूका फुक्क छातीमाथि
अझै परेड खेल्न छाडेका छैन
देशका सिपाहीहरू।
एउटा अतृप्त इच्छावृत्तिको युद्धमा
लड्न हिँडेका आमाहरूका कोख
र एउटा बेटुङ्गो सपनाको राँको बाल्न
कम्मर कसेका बाबुहरूका इच्छाशक्ति
अझै झुत्त्रिएको छैन
अझै मुर्झाएको छैन
बलबहादुरहरू जन्माउन।
बलबहादरहरूले हिँडेका पैँतालाका छाप
अझै पुछिन सकेको छैन
इतिहासको खल्लो रङ्गले।
घाँटीमा ऐठन पार्ने गरि कस्सिएका
उपनिवेशित चियाको नाके डोरी
अझै छुट्न सकेको छैन
बलबहादुरहरूका घोक्रो छेलेको छालाबाट।
ढुङ्गा फोर्न लाम लागेका बलबहादुरहरूका हातहरू
प्यासी छन् पलपल
ठेलालाई सुमसुम्याउँदै
सङ्गीत भर्नु वेरङ्ग जीवनको।
ढुङ्गाभन्दा कठोर तालमा बुनिएका
सपनाहरूका भक्कानो
अझै फुट्न सकेको छैन
बलबहादुरहरूका चिसा आँखाबाट।
रङ्ग पोति रक्ताम्मे पारिदिएका
बलबहादुरहरूका फुक्क छातीमाथि
अझै परेड खेल्न छाडेका छैन
देशका सिपाहीहरू।
एउटा अतृप्त इच्छावृत्तिको युद्धमा
लड्न हिँडेका आमाहरूका कोख
र एउटा बेटुङ्गो सपनाको राँको बाल्न
कम्मर कसेका बाबुहरूका इच्छाशक्ति
अझै झुत्त्रिएको छैन
अझै मुर्झाएको छैन
बलबहादुरहरू जन्माउन।
No comments:
Post a Comment