राजनीति

आश्वसनका झुठा मुखहरूबाट चुहिएर

रालहरूका गन्धले सिउरिएका

कुनै राजनैतिक झण्डा

मेरा हातले कदापि हावामा फर्फराएका छैनन्।

मगन्ते भाषणहरू

मेरा मनका चप्लेटी ढुङ्गामा कहल्यै अढिनसकेका छैनन्।

न कुनै नेतालाई देवताको अनुहारमा रूपान्तरित गर्न सकेको छु।

न उसको अघि पुजारीको नक्समा म आफै घुँडा टेक्न सकेको छु।

आजकल मेरा छेउमा उभिएका

भलादमी अनुहारहरूमा

मेरा यी बदनाम आँखाहरूले ?

राजनीतिका क्यौँ झुम्काहरू मात्र फूलिरहेका देख्छन्

उसको गालाका चेपबाट नचाहेर छिरेका

कपटीपनका मन्द मुस्कानहरू र

दाँतका फाँकाबाट चेप्टिएर जबरजस्ती तुहिएका

भलापनका शब्दहरूले

मेरा मनका पाटा भएर कहिल्यै मुटुमा

गाढे घाउको घर बनाउन सकेको छैन।

मेरा निधारको बाटो भएर कहिल्यै

जिन्दगीको भाग्यरेखा कोरिदिन सकेको छैन।